Swakopmund

Beetje uit kunnen slapen en mijn telefoon stelt de tijd steeds uit zichzelf verkeerd bij, dus kwam ik goed weg dat iemand uit de groep mij om 7:55 waarschuwde dat het tijd was om eruit te komen. Samen met twee anderen gaan quad rijden in de duinen. Best leuk om een keertje te doen. Ook gingen we sand boarden van een hoge duin. We stonden op een punt waarvan ik dacht......moeten we echt hier vanaf....zoo stijl en zooo hoog.....whaha, maar nee het was nog een stuk hoger. Eerst ging Ronny een jongen uit onze groep, omdat Djura zijn vriendin en ik het eerst even af wilde wachten.....dit was wel heel stijl! Alles ging goed en daarna ben ik gaan liggen op een dun stuk breed langwerpig hout waarvan je de voorkant een stuk omhoog moest trekken en de onderkant in de wax gezet was.
Ik schreeuw of gil nooit, maar nu in het begim stuk wel even een noodkreet uitgeslagen whaha wat was dit gaaf!!!! Zooo leuk dat ik voor een tweede keer de duin op ben gelopen.....pffff....wat is dat ellendig zeg!

Voordat we er waren hebben we een stuk door de duinen gereden....ik vond mijn quad al niet zo krachtig en bij mijn linkerbeen werd het wel heel erg warm.....ineens stond ik stil whaha daar stonden we dan.....er zou wel even een nieuwe quad gebracht worden....maar dat liet nogal lang op zich wachten....dus hop hop gas erop....ik sprong achterop en we zouden zelf wel even een andere quad gaan halen....goed en wel opweg, en daar kwam iemand met een andere quad.....dat was qua trekkracht wel een verschilletje :)
Onderweg nog een kkeine giftige slang trgem gekomen die zijn sporen in het zand achter had gelaten.
Het quad rijden was niet spectaculair maar wel erg leuk een mooi.

Daarna even naar een supermarkt voor water en brood whaha klinkt armoedig, maar meer hebben we niet nodig ;)

En toen was het tijd.....tijd om parachute te gaan springen! De zenuwen nemen toe, mijn bloeddruk stijgt, ik voel hooefpijn, hoge hardslag en klamme handjes. Ze hebben 2 vliegtuigjes waar steeds 2 tandemsprongen vanuit gemaakt worden.....en wat denk je.....natuurlijk.....ik mag samem met Mathew als laatste.....ik ben niet snel angstig, maar 3300meter is dan ineens wel heel erg hoog.....als je vanaf de grond daarvanuit mensen ziet vallen......geen moment gedacht dat ik het niet ging doen....maar wat vond ik het eng.

Mijn parachutist heette Dries die zag dat ik het spannend vond....met mijn inmiddels trillende handen. In het vliegtuigje stelde hij me gerust en maakte grapjes, vertelde over de omgeving die je zag en waar de film Mad Max is opgenomen, alles om mij gerust te stellen! Ik voelde me een stuk rustiger en mijn handen trilde niet meer :)

Hij herhaalde wat ik moest doen....hoofd naar achter benen onder het vliegtuig.....bril op....roldeur langs de zijkant omhoog en naar dr opening....naar die opening toegaan was echt voor mij verschrikkelijk eng....holy fuck.!!!......en daar hing ik dan heel even aan/buiten het randje van het vliegtuig.....voordat ik het wist vielen we naar beneden.....zoo gaaf je hebt niet eens door hoe snel je gaat.....het is niet te beschrijven wat je voelt wanneer je voor het eerst valt.....en dan gaat de parachute open en krijg je een enorme snuk....hij draait rondjes en in al mijn enthousiasme schreeuw ik hoe mooi het is, hoe gaaf, hoe leuk, dat ik nog een keer wil en weet ik veel wat nog meer..... hij draait wat rond en dan mag ik zelf ook nog even sturen.....woww hoe gaaf is dat :) Ik heb er geen woorden voor zoooo blij en trots dat ik dit heb gedaan! Echt super!!!!!!

Terug bij onze huisjes een lekkere douch genomen en samen wat gegeten aan zee. Nog een barretje ingegaan voor een biertje een daarna voorlopig weer voor het laatst lekker naar bed....ipv een tentje :)

Dikke kus X